आन्दोलनका सपनाहरु

देशको यो अवस्थामा,
एकछिन तातो रिस उठ्छ, रगत तात्छ,
इच्छा जाग्छ, म पनि आन्दोलनमा जाउँ ,
परिवर्तन ल्याउन पाउँ,
तर आवेगमा जे पनि हुन सक्छ,
सास र गाँसको खती हुन सक्छ,
सोच्यो, यसले के नै हुन्छ र?
तोड्फोड गर्यो, मारमुर गर्यो,
एकछिनलाई त रिस मरी दिन्छ,
तर फोडिएका र तोडिएकालाई जोड्न
त्यै नेपालीको सास खोस्नु पर्छ,
त्यै नेपालीको गाँस खोस्नु पर्छ,
त्यै नेपालीको बास खोस्नु पर्छ,
यै गाँस बास र कपासको नाममा
फेरी अर्को आन्दोलनको पट्टाक्षेप हुन्छ,
क्रान्ति-प्रतिक्रान्तिको श्रीङ्खला चल्छ,
सिद्धान्तको अगाडी यहाँ
मान्छेको मुल्य हुदैन,
भोकको अगाडी यहाँ
शोकको मुल्य हुदैन
मलाई खाने बाघले
भोलि तँलाई नी खान सक्छ,
मृत्‍युको ब्यापारीले
यहाँ अड्डा गाड्न सक्छ!

आवेगमा म आफु अगाडीको टेबुल ठोक्छु,
आफु बसेको मेचलाई लात्ताले हान्छु,
हातभरी घाउ, खुट्टामा गाढा चोट लाग्छ,
पीडाले रिस अलि शान्त हुन्छ,
यो चरणको आन्दोलन यहीं सकिन्छ

आफ्नो ख्याल गर्नै पर्यो,
अरुको जिम्मा लिन सकिन्न,
फेरि, यो देशमा, 

गरे नी अपजस्, नगरे नी अपजस
रगत उम्लदैं गर्छ, सेलाउंदै गर्छ,
आन्दोलनका सपनाहरु,
आउंदै-जांदै गर्छन्।